Klein deelnemersaantal, groot succes. Iets voor jouw vereniging of bedrijf?

Topspreker Pons Jan Vermeer was in bloedvorm. Wat hebben we een fijne leerzame middag gehad en gaat links of rechtsom meerdere vervolgen hebben. Hieronder een leuke column van deelnemer Ronny Lammers. Als de beste geeft hij een indruk van de dag? Bedankt allemaal voor deze fijne dag! Jullie 5 PO punten zijn onderweg!

Workshop ‘Omgaan met druk’

Het was niet druk bij ‘Omgaan met druk’.
Ik schat een mannetje of tien en twee vrouwen. Dat lijkt niet druk maar als je niet kunt omgaan met druk is dat al druk genoeg. En even voor de goede orde, er zat hier wel voor zo’n 400 jaar aan tenniservaring. Die in-druk kreeg ik tenminste.
Nee het was intiem en gemoedelijk bij ALTV Quick in Apeldoorn. Veel beter dan die massa tennisbond congressen destijds in Nieuwegein. Ik zag daar potdorie niks van Kristie Boogert. Een glimp was al voldoende geweest. Liever de twee punten van Kristie dan zes van de KNLTB. Deze Tweede Pinksterdag was alles anders. Je kon Pons Jan Vermeer gewoon aanraken en Mark Verra een hand geven. Allebei zo gewoon gebleven. Chapeau jongens.
Ik was vroeg opgestaan, had twee uur in de auto gezeten, kwam gebroken aan en hoorde toen dat de workshop begon over SLAPEN.
Praatjesmaker Pons Jan blijkt een slaapexpert.
Aan zijn in de war zittende haardos klopte dat ook. Ik wilde hem nog vertellen dat ik een slaapwandel expert ben. Ik droomde dat ik over Court Philippe Chatrier liep terwijl de spelers aan hun warming-up begonnen. Ik drukte Alcaraz de beker in z’n handen. Zo kon ik de komende vijf en een half uur gerust gaan slapen want de eerste uren zijn het belangrijkste, leerde ik. Een ander te behandelen aspect was ‘stress’. Dat stress goed is maar niet teveel. Tot dan toe had ik niet aan stress gedacht. Het werkte vooral op je darmstelsel wees Pons Jan richting z’n navel. Toen ik na drie uur van de pot boven in het clubhuis kwam was de lunch al voorbij.
De sfeer was goed totdat Frank van Fraaijenhoven vroeg of Pons Jan er een leuk einde aan wilde breien. Jammer maar daar was het onderwerp te serieus voor. Toen we na afloop niet meer zo onder druk stonden wisten we één ding zeker: Deze formule is oké.

Kleine groep, veel geleerd. En de docent lekker dichtbij. Toch moet ik eerlijk zeggen; Best leuk hoor dat slapen met Pons Jan Vermeer, maar volgende keer toch liever wakker worden met Kristie Boogert.